Οι μαθητές και οι ενήλικοι που γράφουν με το χέρι, αντί να πληκτρολογούν, μαθαίνουν καλύτερα, υποστηρίζουν Νορβηγοί ερευνητές, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Advances in Haptics.

Οι πίνακες επιβράβευσης αποτελούν ένα από τα πιο επιτυχημένα μέσα που έχουν οι γονείς στην προσπάθεια τους να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά τους καθώς βοηθούν τα παιδιά να...

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου: «Ας μεγαλώσουμε με το βιβλίο?»

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People ? ΙΒΒΥ) το 1966.

Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.

Το 2017 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Ρωσίας. Το μήνυμα το έγραψε ο ταλαντούχος ποιητής και συγγραφέας παιδικών βιβλίων Sergey Makhotin. Γεννήθηκε στο Σότσι το 1953 και κατοικεί στην Αγία Πετρούπολη. Έχει γράψει περισσότερα από 20 βιβλία για παιδιά και νέους και έχει αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις. Παράλληλα με τη συγγραφή βιβλίων, έχει δημοσιεύσει κείμενα σε παιδικά περιοδικά και ασχολείται με ραδιοφωνικά προγράμματα για παιδιά.

Το μήνυμα της ΙΒΒΥ για το 2017, για τα παιδιά όλου του κόσμου έχει τον τίτλο : «Ας μεγαλώσουμε με το βιβλίο?»

«Ας μεγαλώσουμε με το βιβλίο?» του Sergey Makhotin (Ρωσία) ? Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

Όταν ήμουν μικρό παιδί, μου άρεσε να χτίζω σπίτια με κύβους και να παίζω παιχνίδια όλων των ειδών. Για στέγη χρησιμοποιούσα συχνά ένα βιβλίο με εικόνες. Στα όνειρά μου τρύπωνα στο σπίτι, ξάπλωνα σ? ένα κρεβάτι καμωμένο από σπιρτόκουτο και κοιτούσα τα σύννεφα ή τον έναστρο ουρανό ? ανάλογα με την εικόνα που προτιμούσα.

Ακολουθούσα από διαίσθηση τον κανόνα της ζωής κάθε παιδιού, που προσπαθεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του ένα άνετο και ασφαλές περιβάλλον. Κι ένα παιδικό βιβλίο με βοήθησε στ? αλήθεια να τα καταφέρω.

Έπειτα μεγάλωσα, έμαθα να διαβάζω, κι ένα βιβλίο στη φαντασία μου άρχισε να φαίνεται περισσότερο σαν μια πεταλούδα ή ακόμα σαν ένα πουλί παρά σαν μια στέγη σπιτιού. Οι σελίδες του έμοιαζαν με φτερά που θρόιζαν. Θαρρείς και το βιβλίο έστεκε στο περβάζι έτοιμο να πετάξει έξω από το ανοιχτό παράθυρο σε άγνωστους τόπους. Το έπαιρνα στα χέρια μου, άρχιζα να το διαβάζω κι εκείνο ησύχαζε. Τότε ορμούσα εγώ σε άλλες χώρες και κόσμους, ξανοίγοντας τον χώρο της φαντασίας μου.

Τι χαρά να κρατάει κανείς ένα νέο βιβλίο στα χέρια του! Στην αρχή δεν ξέρεις τι λέει το βιβλίο. Αντιστέκεσαι στον πειρασμό να κοιτάξεις την τελευταία σελίδα. Και τι όμορφα που μυρίζει! Αδύνατον να αναλύσεις τη μυρωδιά στα συστατικά της: το τυπογραφικό μελάνι, την κόλλα? όχι, δε γίνεται! Η μυρωδιά του βιβλίου είναι ιδιαίτερη, συναρπαστική και μοναδική. Οι άκρες από μερικές σελίδες μπορεί να έχουν κολλήσει, λες και το βιβλίο δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. Ξυπνάει όταν αρχίζεις να το διαβάζεις.

Μεγαλώνεις και ο κόσμος ολόγυρα γίνεται περισσότερο σύνθετος. Αντιμετωπίζεις ερωτήματα που ακόμα και οι μεγάλοι δεν μπορούν να τα απαντήσουν. Ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να μοιραστείς τις αμφιβολίες και τα μυστικά σου με κάποιον. Και να που ένα βιβλίο έρχεται πάλι να σε βοηθήσει. Πολλοί από μας έχουν πιάσει τον εαυτό τους να συλλογίζεται: για μένα γράφτηκε αυτό το βιβλίο! Και ο ήρωας που προτιμάς φαίνεται ξαφνικά να σου μοιάζει. Συναντά τα ίδια προβλήματα και τ? αντιμετωπίζει με σύνεση. Κάποιος άλλος από τους χαρακτήρες δε σου μοιάζει καθόλου, αλλά θέλεις να δοκιμάσεις τον ρόλο του, να νιώσεις γενναίος και πολυμήχανος σαν εκείνον.

Όταν ένα αγόρι ή ένα κορίτσι λέει ?Δε μ? αρέσει να διαβάζω!?, με κάνει και γελάω! Δεν τα πιστεύω αυτά τα παιδιά. Σίγουρα τρώνε παγωτά, παίζουν παιχνίδια, παρακολουθούν ενδιαφέρουσες ταινίες. Με άλλα λόγια, τους αρέσει να περνούν καλά. Και το διάβασμα δεν είναι μόνο μια επίπονη δουλειά που οδηγεί στην ανάπτυξη των συναισθημάτων και της προσωπικότητάς μας, αλλά πρώτ? απ? όλα είναι ευχαρίστηση.

Γι? αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφουν τα έργα τους οι συγγραφείς παιδικών βιβλίων.»

Τα ακάλεστα παιδιά των πάρτι ? είναι κι αυτό μια μορφή βίας

Ας αφήσουμε επιτέλους τα παιδιά μας, να είναι παιδιά!

Γράφει ο Στέλιος Παπαβέντσης, παιδίατρος

Θυμάστε καθόλου την ουσία της παιδικότητας;

Τι είναι αυτό που κάνει ένα παιδί παιδί;

Παιδική ηλικία είναι η θύμηση ενός απλωμένου κόσμου?

Τι είναι τελικά, το σχολικό άγχος; Με ποιες μορφές εκδηλώνεται και τι μπορούμε να κάνουμε ως γονείς; Ο ψυχολόγος Γιάννης Κυργιόπουλος δίνει ενδιαφέρουσες και σημαντικές πληροφορίες για ένα θέμα που αφορά πολλές οικογένειες.

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down καθιερώθηκε το 2006, με πρωτοβουλία του συμπατριώτη μας γιατρού Στυλιανού Αντωναράκη, καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα για το σύνδρομο Down.

ΑΥΤΙΣΜΟΣ: Περισσότερο φως στις γενετικές αιτίες - Οι πιθανότητες για παιδί με αυτισμό αυξάνουν αν ο πατέρας είναι άνω των 35 ετών

Τέσσερις ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες ανακοίνωσαν νέα ευρήματα για το γενετικό υπόβαθρο του αυτισμού κι εντόπισαν αρκετές ακόμα μεταλλάξεις γονιδίων που αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες ενός παιδιού να εμφανίσει τη συγκεκριμένη διαταραχή. Επίσης ανακάλυψαν ότι ο κίνδυνος αυτισμού αυξάνει για το παιδί, αν η ηλικία των γονέων, ιδίως του πατέρα, είναι άνω των 35 ετών. Οι πατέρες έχουν τετραπλάσια πιθανότητα σε σχέση με τις μητέρες να «περάσουν» στα παιδιά τους ένα τέτοιο γονίδιο, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού 5-20 φορές.

Οι συγκεκριμένες γονιδιακές ποικιλομορφίες, πάντως, είναι εξαιρετικά σπάνιες και, από κοινού, εξηγούν ένα μικρό μόνο μέρος των περιπτώσεων αυτισμού. Όμως, η ανακάλυψή τους βοηθά τους επιστήμονες να ρίξουν νέο φως στη βιολογική βάση της εν λόγω διαταραχής στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Εδώ και χρόνια, υπάρχει επιστημονική διαμάχη σε ποιο βαθμό ο αυτισμός οφείλεται σε περιβαλλοντικά ή σε γενετικά αίτια και, σήμερα πια, λίγοι αμφιβάλλουν ότι η διαταραχή έχει και γονιδιακή αιτιολογία, αλλά υπεύθυνα είναι πολλά γονίδια και όχι ένα.

Οι νέες έρευνες, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», δείχνουν ότι, κατά πιθανότητα, υπάρχουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες (μάλλον μεταξύ των 600 και 1.200), παραλλαγές και μεταλλάξεις γονιδίων που μπορούν να διαταράξουν την αναπτυξιακή λειτουργία του εγκεφάλου και να προκαλέσουν αυτισμό. Σύμφωνα με μία εκτίμηση, όμως, αυτά τα γενετικά αίτια μπορεί να εξηγούν όχι πάνω από το 15% ? 20% των περιπτώσεων του αυτισμού. Έως σήμερα έχουν ανακαλυφθεί το πολύ το 10% αυτών των γονιδίων που πιστεύεται ότι εμπλέκονται στον αυτισμό.

Οι τρεις νέες έρευνες ακολούθησαν παρόμοια μεθοδολογία, αναλύοντας γενετικό υλικό από δείγματα αίματος, που ελήφθησαν από οικογένειες, στις οποίες γονείς χωρίς σημάδια αυτισμού γέννησαν αυτιστικά παιδιά. Έτσι, οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν τις νέες (de novo) μεταλλάξεις που δεν κληρονομούνται, αλλά έλαβαν χώρα για πρώτη φορά στα γονίδια των γονιών και προκάλεσαν τη διαταραχή στα παιδιά τους.

Επικεφαλής των τριών μελετών ήσαν αντίστοιχα ο καθηγητής γενετικής και παιδοψυχιατρικής Μάθιου Σλέιτ του πανεπιστημίου Γιέηλ, ο καθηγητής γενετικήςΈβαν Άϊσλερ του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον (Σιάτλ) και ο Μαρκ Ντάλι του Ινστιτούτου Broad του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του ΜΙΤ.

Οι τρεις μελέτες συνέκλιναν στη διαπίστωση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία των γονιών, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος να υπάρξουν νέες μεταλλάξεις και να γεννηθεί αυτιστικό παιδί. Ο κίνδυνος που σχετίζεται με την ηλικία, είναι τετραπλάσιος για τον πατέρα (ιδίως μετά τα 35) από ό,τι για την μητέρα, πιθανώς επειδή το σπέρμα των μεγαλύτερων ανδρών, πολύ περισσότερο σε σχέση με το ωάριο των γυναικών, είναι πιο ευάλωτο σε μεταλλάξεις. Αυτό κυρίως οφείλεται στο ότι οι άνδρες παράγουν σπέρμα κάθε μέρα, κάτι που δεν συμβαίνει με τα γυναικεία ωάρια.

Παράλληλα, οι ερευνητές της κοινοπραξίας «Autism Speaks MSSNG» -του μεγαλύτερου στον κόσμο προγράμματος γενετικών αναλύσεων για τον αυτισμό- έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης "Nature Neuroscience", με επικεφαλής τον δρα Στέφεν Σέρερ, διευθυντή του Κέντρου Εφαρμοσμένης Γονιδιωματικής του Νοσοκομείου Παίδων SickKids του Τορόντο. Ανακάλυψαν 18 ακόμη γονίδια που σχετίζονται με τον αυτισμό, ανεβάζοντας πλέον σε 61 τον συνολικό αριθμό τους που έχει βρεθεί έως σήμερα. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να μεγαλώσει κι άλλο στο μέλλον, καθώς η έρευνα συνεχίζεται

Οι επιστήμονες ανέλυσαν τα πλήρη γονιδιώματα 5.205 ατόμων από οικογένειες, όπου κάποιο μέλος πάσχει από αυτισμό. Πρόκειται για την μεγαλύτερη γενετική ανάλυση που έχει γίνει μέχρι σήμερα σχετικά με τον αυτισμό. Οι 18 γονιδιακές παραλλαγές που ανακαλύφθηκαν, αυξάνουν τον κίνδυνο αυτισμού.

«Είναι αξιοσημείωτο ότι, μετά από μια δεκαετία εστιασμένων ερευνών, συνεχίζουμε να βρίσκουμε νέα γονίδια του αυτισμού. Με κάθε νέα ανακάλυψη γονιδίου, είμαστε σε θέση να εξηγήσουμε περισσότερες περιπτώσεις αυτισμού, η κάθε μία με τις δικές της διακριτές επιπτώσεις στη συμπεριφορά», δήλωσε ο δρ Σέρερ. «Η έρευνά μας δείχνει ότι υπάρχουν πολλοί ?αυτισμοί? που απαρτίζουν το όλο φάσμα του αυτισμού», προσέθεσε.

Στόχος των επιστημόνων είναι σταδιακά να καταφέρουν πιο εξατομικευμένες και άρα πιο αποτελεσματικές θεραπείες του αυτισμού, ανάλογα με το διαφορετικό γενετικό υπόβαθρο. Η εν λόγω νευροαναπτυξιακή διαταραχή προκαλείται από ένα πολύπλοκο συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.

Ορισμένα από τα εμπλεκόμενα γονίδια, σχετίζονται και με άλλες παθήσεις, π.χ. με αυξημένο κίνδυνο για επιληψία, για καρδιοπάθεια ή για διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 80% περίπου των 61 γονιδίων που έχουν ανακαλυφθεί έως τώρα, επηρεάζουν βιοχημικές διαδικασίες στον εγκέφαλο και θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο μελλοντικών φαρμάκων.

Ήδη πάνω από 90 επιστήμονες από 40 ακαδημαϊκά και ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν τη βάση γενετικών δεδομένων του προγράμματος MSSNG για να προωθήσουν την έρευνα για τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού.

Οι νέες ανακαλύψεις πάντως δεν έχουν να προσφέρουν κάτι άμεσο για την θεραπεία του αυτισμού, που έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση. «Προς το παρόν έχουμε εντοπίσει μόνο την κορυφή του παγόβουνου, αλλά τουλάχιστον τώρα όλοι συμφωνούμε από πού να ξεκινήσουμε να ψάχνουμε», δήλωσε ο Άισλερ. Ας σημειωθεί ότι περίπου 1 παιδί στα 68 διεθνώς πάσχει από κάποια μορφή του φάσματος διαταραχών που ανήκουν στον αυτισμό. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να διαφέρει σημαντικά από παιδί σε παιδί.

Πηγές: prasini-aspida.org, ygeia-news.com

Ένα από τα συχνότερα παράπονα των γονιών είναι ότι το παιδί τους παρουσιάζει έντονη επιθετικότητα -προς τους ίδιους, το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον ή τους μικρούς του φίλους. Ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά τα νευρικά ξεσπάσματα είναι συνηθισμένα και, λίγο-πολύ, φυσιολογικά. Όταν όμως η φυσιολογική νευρικότητα και η δυσκολία διαχείρισης των έντονων συναισθημάτων γίνεται ανησυχητική επιθετικότητα, τότε οι γονείς πρέπει -πριν σπεύσουν να αποδώσουν την «κακή συμπεριφορά» στα άτιμα τα γονίδια- να αναζητήσουν τα αίτια στην δική τους συμπεριφορά. Πώς, λοιπόν, οι γονείς μεγαλώνουν επιθετικά παιδιά;